Beeldbank medailles

Menu: Beeldbank

Aantal gevonden foto's : 4   (van: 4513)

https://www.aester.nl/

Zover we kunnen nagaan werd in Echt al in 1891 een carnavalsvereniging opgericht. Maar naar alle waarschijnlijkheid werd voor 1891 ook al carnaval gevierd. De vereniging was voor de hele gemeente Echt. Zo trok in 1892 dan ook één van de eerste carnavalsoptochten door de hele gemeente Echt. Hoevaak er vanaf hier carnaval werd gevierd konden we helaas nergens terugvinden.

De carnavalsvereniging werd echter in 1938 door “Meister” Bair Smeets in ere hersteld. Hij was de drijvende kracht achter de Echter carnaval en werd dan ook twee jaar Prins (1938 en 1939), waarschijnlijk door het ontbreken van de juiste kandidaten. Hij kreeg hierdoor de bijnaam “Bair Dezelfde”.

Na de 2e wereldoorlog werd de draad weer opgepakt en trok op zondag 3 maart 1946 weer een optocht door het Aesterriek. Aan het hoofd stond Prins Huib I (van Montfort). Hij werd opgevolgd door in 1947 Prins Jan I (Simons), in 1948 door Prins Nol I (Schlosmacher) en in 1949 door Prins Pierre I (van Neer). In 1950 werd er wel carnaval gevierd, maar was er geen Prins en Raad van Elf. Ook was er geen officieel programma van “de Aester”, maar er werd wel een carnavalsgazet uitgegeven. In 1951 was er weer een Raad van Elf samengesteld, bestaande uit twaalf(!) personen, zes personen uit Echt en zes personen uit Pey. Uit deze twaalf werd de nieuwe Prins gekozen. Dat ging op toerbeurt, een jaar uit Pey en dan een jaar uit Echt. Als eerste werd Wiel Mols in 1951 als prins gekozen. Een jaar later, in 1952, mocht Jan Vergoossen de scepter zwaaien over het Aesterriek. Maar helaas duurde deze opleving slechts twee jaar. Toen ging men in Pey alleen verder.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus werd er toch carnaval gevierd met een heuse Prins en Raad van Elf alleen officieus wel te verstaan. Men ging toen vooral naar Velden, Grubbenvorst en Lottum waar “Gekke Maondaag” werd gevierd. Met de heroprichting van “de Aester” in 1959, werd met dit gebruik gestopt.

Op 19 oktober 1959 was er in Café Frans Houben aan de Bosstraat een informatieve bijeenkomst. Op deze vergadering waren zowel van de Landricus- als de Pius-X parochie 18 personen uitgenodigd. Op 9 november werd de volgende vergadering gehouden en werd een officieel bestuur gekozen.

Twee dagen later (11-11) werden de bestuursfuncties verdeeld. In het bestuur zaten de heren Piet Wolters (voorzitter), Jan Beckers (secretaris), André Kurvers (penningmeester), Pierre Barrois, Frans Bisschops en H. Mols. De Raad van Elf bestond uit John Smeysters. Mathieu Verheyen, Wim Meuter, Leo Smeets, André Doodenhuis, Josef Reijnen, Harry Vergoossen, Jo Royackers, Jan Hochstenbach, Jan Levels en Jozef Maessen. Nar was Leo Papen en de eerste prins werd Paul Schreinemachers.

De vereniging werd in die tijd bijgestaan door het erecomité. Zij zorgden voor het aantrekken van artiesten, de in- en verkoop van de Prinsenwagen. Bovendien zorgden zij voor de invulling van de zondagavond. Veel besproken waren de avonden die zij organiseerden bij Hotel De Vos. Het erecomité bestond uit de heren P. van Kempen, W. van der Laak, A. van der Laak, J. Mols, J. Stassen, A. Everts, J. de Haes, W. Janssen, A. Schoutissen, J. Indemans en W. Smeysters.

“Ome Pit de Wolter” zwaaide elf jaar de voorzittershamer over het Aesterland. Hij werd opgevolgd door Willy Kurvers maar deze moest na enkele jaren terugtreden omdat zijn drukke werkzaamheden niet meer te combineren waren met carnaval. Na een jaar onder leiding te hebben gestaan van Theo Schreinemakers werd Wiel Vissers de bestuurder van de Aestertrein. Een functie die hij 22 jaar zou volhouden. Wiel werd het symbool van een nieuwe generatie van de Aesterfamilie. Hij gaf leiding aan een hard werkend bestuur. Martien Aerts verzette bergen werk als secretaris, de schatkist werd beheerd door Sjaak Hoedemakers. Algemene bestuursleden als Jac Mols, René Schillings, Hein Mertens, Theo Severins en Pierre Pustjens vormden de ruggengraat van de vereniging. Veel werk van dit steeds groter wordende bedrijf rustte op te weinig schouders. Als er dan eens iemand wegviel, ontstond er een groot gat in de organisatie.

Toen eind jaren zeventig het erecomité werd opgeheven omdat men het niet meer vond passen in de veranderende maatschappij werd de druk op het bestuur alleen maar groter. Pogingen om het bestuur te versterken liepen spaak op desinteresse. Begin jaren negentig werd het beleidsplan “De Aester op weg naar 2000” opgesteld. De activiteiten van “de Aester” werden ondergebracht in commissies. Gebruik makend van de kwaliteiten van de leden, kreeg een zevental commissies eigen verantwoordingen en beslissingsrechten. Ook niet-leden namen zitting in de diverse commissies. Het bestuur werd ontlast, kon weer besturen en de verantwoording werd door de hele vereniging gedragen. Dit schiep een extra band en de vereniging groeide naar beter.

Ook verdwenen de verschillen in tenue. Iedereen kreeg hetzelfde zwarte galakostuum. De steken met verschillende kleuren voor bestuur, oud Prins en Raad van Elf maakten plaats voor één steek voor ieder lid. Hiermee werd ook naar buiten uitgedragen dat het één vereniging was, zonder rangen en standen.

Toen Wiel Vissers eind jaren negentig vanwege veranderingen op zijn werk het stokje moest overdragen, stond de trein op de rails. Hij kon terugkijken op een periode waarin “De Aester” groeide naar een solide vereniging met wortels in de hele Echter gemeenschap. “De Aester” was niet meer een groepje drinkebroers waar ze vroeger weleens voor werden versleten, maar een vereniging die de Echter carnavalscultuur in ere hield en uitdroeg naar een groter publiek. Hij kon terugkijken op hoogtepunten zoals de zeskampperiode, een steeds grotere wordende vereniging, diverse jubilea, geweldige optochten en een steeds beter wordende Aestergezèt. Wiel maakte de hoogtepunten mee maar ging ook door diepe dalen. Het overlijden van oud Prins Paul Pijls op carnavalszondag 1994 is hier een voorbeeld van. Onder zijn voorzitter­schap werd ook afgestapt van de “vrijgezelle” Prins. Het werd voor de jeugdige vrijgezel steeds moeilijker om de verantwoording te dragen van zo’n belangrijke functie. Jac Berkx was de eerste die, gesteund door zijn vrouw, over het Aesterriek regeerde. Hij effende de weg voor velen die de droom om Prins te worden hadden moeten offeren aan de pijlen van Amor.

In de jaren negentig nam ook een nieuw jong bestuur het roer over en werd er hard gewerkt aan een nieuw beleidsplan. De trein stond al op de rails, alleen het spoor kon nog beter worden gemaakt. Ger Bisschops, de nieuwe voorzitter, ontpopte zich van een einzelgenger naar een gangmaker. Een vaderfiguur die het motto “samen sterk” een andere betekenis heeft kunnen geven. Hij deed dat samen met Jannie Simons, Wim Laugs, Eric Beckers en Jac Berkx. Later nam Ton Meuwissen de functie van penningmeester over van Wim Laugs. Het bestuur is op dit moment dusdanig in de vereniging verweven dat ze hierin niet meer opvallen. Iedereen neemt zijn eigen verantwoording binnen de commissies.

Door het vormen van commissies ontstond zodoende ook de jeugdcommissie, die belast werd met het opzetten en realiseren van een op de toekomst gericht jeugdplan. In de beginjaren na de heroptichting van de vereniging (1959) is er namelijk nooit een officiële Jeugdprins van de Aester geweest. Op een gegeven moment was het zo dat op toerbeurt de Jeugdprins van de jeugdhuizen van “de Wienhaof” of van “de Pius X” als “officiële” Jeugdprins van “De Aester” fungeerden, maar dan alleen tijdens de carnavalsoptochten. Verder bekleedden zij geen officiële Jeugdprinsfunctie’s. Hier kwam verandering in en dus werden er toen, en dat is nog steeds gebruikelijk, formulieren uitgedeeld aan de groepen 7 en 8 van alle basisscholen uit het Aesterriek. Kandidaten konden zich opgeven om jeugdprins van C.V. “De Aester” uit Echt te worden.

Na de eerste selectie van de kandidaten werd een afspraak gemaakt met de ouders van de Jeugdprins in spé. Zo kwam de toenmalige jeugdcommissie bestaande uit Erik Aben en Eric Beckers, onder leiding van de toenmalige voorzitter van de jeugdcommissie Ger Bisschops aan bij de Mirjam en Herman Hausmans. Zoals later is gebleken is namelijk hun zoon Bert Hausmans de eerste jeugdprins van C.V. “De Aester” geworden. Natuurlijk is elk begin moeilijk en zo had de jeugdcommissie ook wel het een en ander over het hoofd gezien. Onder andere de kleding van de Jeugdprins. Zo was het weliswaar de bedoeling dat deze er precies zo ging uitzien als zijn grote voorbeeld, maar over hoe dit te realiseren was nog niet veel nagedacht. Mirjam kwam met de goede oplossing door voor te stellen dat er een jasje genaaid werd door een kennis van haar. Dit werd gemaakt van gewone witte stof, en leek aardig op het grote voorbeeld. Een zwarte broek werd met een smoes gepast en gekocht evenals zwarte schoenen en een wit hemd. Voor de aankomend Jeugdprins werd zolang mogelijk verzwegen dat hij uitgekozen was zodat hij dit niet kon verklappen.

Ook wilde Mirjam weten of de “grote Prins” van het aankomende jaar wel met kinderen kon omgaan? Ger Bisschops en Eric Beckers keken elkaar eens aan en knikten instemmend. Zij wisten als enigen ter plekke dat laatstgenoemde als Prins carnaval dat jaar zou gaan regeren. Zoals bij alle dingen die de eerste keer georganiseerd en uitgevoerd worden was er ook voor de Jeugdprins en de commissie nog veel te leren en te doen. De verenigingsmedaille en de scepter voor de Jeugdprins werden natuurlijk ontworpen en gemaakt door Ger Kessels.

De vereniging gaat sindsdien naar de carnavalsmiddag van de basisscholen en viert carnaval met de jeugd van het Aesterriek. Tijdens het bezoek aan de jeugdhuizen assisteren de Prins en Jeugdprins met het uitroepen en installeren van de Jeugdprins van de betreffende jeugdhuizen. Ook is het nog steeds zo dat deze Jeugdhuisprinsen met hun gevolg meetrekken in de kinderoptocht van C.V. “De Aester” Echt op carnavalsdinsdag. Aansluitend worden door alle kinderen ballonnen opgelaten met een naamkaartje. Diegene die het verst komt krijgt na 6 weken een prijs overhandigd. Na de optocht vind er een prijsuitreiking plaats voor de verschillende groepen in de optocht en voor de mooist gekleurde tekening die in de Aestergezèt geplaatst is. Voor alle deelnemers in de optocht zijn na afloop traktaties in de vorm van snacks beschikbaar gesteld door een aantal gerenommeerde friture’s in Echt. Dit ter stimulatie voor deelname aan de optocht en dus betrokkenheid bij carnaval.

“De Aester” is een vereniging die zich naast de vaste activiteiten zoals Bonte Avonden, Prins, gazet en optochten actief inzet voor de jeugd. De jeugdcommissie heeft naast de eigen Echter Jeugdprins een lesprogramma opgezet waarmee op de Echter scholen les kan worden gegeven. De Oud-Jeugdprinsen hebben, naast een eigen clubje, ook een eigen home (eerst bij Eethuis “de Plats” en later bij Italiaans Restaurant Il Caminetto) en zetten zich zeer actief in voor de jeugdmiddag van “De Aester”. Ook de invulling van de carnavalsdagen is anders aangepakt, zo is carnavalsmaandag nu een echte familiedag geworden. Met een grote bus worden alle activiteiten van die dag bezocht en van jong tot oud gaat men mee.

“De Aester” is in de loop van de jaren een klein bedrijf geworden. Naast eigen inkomsten uit de in- en verkoop van carnavalswagens is de Aestergezèt een belangrijke bron van inkomsten. Samen met het Echter bedrijfsleven, waarop nooit vergeefs een beroep wordt gedaan, is er in de loop der jaren een boekwerk ontstaan waarop men trots mag zijn. Ook de bonte avonden zijn door de PR/Gala-commissie gebracht naar een kwalitatief hoog niveau. Daarnaast is er sinds een paar jaar de “Nach van de nuuje Prins”, waarbij samen met de begunstigers van “De Aester”, een avond aangenaam wordt verpoosd. Op deze manier kunnen we iets terugdoen voor de vele mensen die “De Aester” financieel en materieel steunen.

In activiteiten buiten Echt is “De Aester” wat terughoudender geworden. Ging men vroeger tot ver over de grenzen, nu blijft men hoofdzakelijk binnen de gemeente en worden de zusterverenigingen actief gesteund. Daarnaast onderhoudt men banden met de aangrenzende gemeenten en de jumelageverenigingen in Maaseik en Wegberg.

Ook haar katholieke afkomst wordt in ere gehouden, zo wordt het seizoen geopend en gesloten met een Heilige Mis. Op de zondag na de “elfde van de elfde” vindt een Heilige Mis plaats om het seizoen te openen en als laatste activiteit wordt er gezamenlijk een askruisje gehaald op aswoensdag. Buiten het seizoen doet de kerk regelmatig een beroep op “De Aester” als er assistentie nodig is tijdens een processie.
1

1.
Database nr.: 00001328
C.V. De Aester (01)

DE AESTER  -  ECHT

2.
Database nr.: 00001329
C.V. De Aester (02)

DE AESTER  -  ECHT

3.
Database nr.: 00006248
C.V. De Aester 11 jaor lid

1 X 11 DE AESTER - ECHT

4.
Database nr.: 00006461
C.V. De Aester 2012

Prins: Wim IV Hoeijmakers Motto: Same mit uch door 't Aesterlandj, dao zit ich miene wage väör aan de kantj

1