Nadat er al een eerdere poging was gedaan om een carnavalsvereniging op te richten bij café de Doornboom, wat mislukte, was daar wel een comité uit voortgekomen dat de kinderoptocht ging organiseren. Op een buurtfeest van de Putstraat werden nieuwe initiatieven genomen.

Toen 44 jaar geleden, op 13 juni 1968 Koos Michelbrink en Jan Schellens aan de bar in het café van Kees en Marieke van Hoof verder zaten te praten over het oprichten van een carnavalsclub in Middelbeers hoefde er niet lang over gediscussieerd te worden want ook Kees de Kroon, Kees de Jong, Bart van Roy en Ad van Es waren hier wel voor te vinden. Dus de eerste vergadering liet niet lang op zich wachten, en een carnavalsclub in Middelbeers was een feit.

De meeste hadden geen idee wat er allemaal bij kwam kijken. Doordat Koos Michelbrink en Kees de Jong al enige ervaring hadden in hun dorp waar ze eerst woonden werd al snel besloten dat zij ook in het bestuur zitting namen Om nog wat meer te weten te komen over het reilen en zeilen van een carnavalsclub ging Koos Michelbrink die inmiddels tot voorzitter was benoemd, samen met Kees van Hoof eens praten met de carnavalsclub uit Moergestel. Koos, die zelf uit Hoogeloon kwam, kende iemand die daar bij CV “De Lappelekkurs” zat, en toevallig had deze vereniging net nieuwe kleding aangeschaft, dus voor niet te veel, kon de kleding van de Hoogeloonse club worden overgenomen. Alles leek prima geregeld tot er een prins gekozen moest worden, maar… niemand wilde dit zijn. Maar ook toen al hadden de Beerzenaren voor alles een oplossing; degene die het prinsenpak het beste past, die wordt de eerste prins van Middelbeers.

Piet Smulders was de gelukkige, hij werd de prins genaamd: Prins Putmik. Zoals we ook nu nog steeds doen werd de uitslag strikt geheim gehouden, en dat was maar goed ook, want als moeder de vrouw het allemaal vooraf geweten had dan was het hele feestje niet door gegaan.

De kersverse carnavalsclub met zijn kersverse prins moest natuurlijk ook nog een naam krijgen, er werd besloten om deze uit inzendingen van de leden te kiezen. Het idee van Elly van Hoof werd gekozen en de naam “Tuutefluiters” werd geboren.

De eerste carnavalsavond waar “onze mannen” voor de eerste keer officieel in kleding werden verwacht, het 11-11 bal, stond voor de deur. De raad trok zich terug in het kleine zaaltje van het café om zich daar te verkleden. Het duurde uren voordat Prins Putmik en zijn raad zo ver waren dat ze tevoorschijn durfden te komen. Uiteindelijk kwamen ze dan uit het kleine zaaltje. Voor de aanwezigen was dit natuurlijk een zeer komisch geheel om te zien. Vooral Prins Putmik stal de show met zijn witte maillot en zijn pofbroek.

Omdat de Tuutefluiters op dat moment nog geen geld in de kas hadden werd er een heuse carnavalskrant uitgegeven, dit was de eerste bron van inkomsten. Gelukkig nam Brouwerij de Kroon-Rombouts het voortouw met een pagina grote advertentie in deze krant, en zo kon de rest van ondernemend Beers niet meer achter blijven.
Ook na het uitgeven van de krant was het voor de club nog steeds geen vetpot dus alles werd zo goedkoop mogelijk gedaan. De eerste Medailles bijvoorbeeld werden door Bart de Roy zelf uit koper geslagen en de eerste scepter was gemaakt van een stuk bezemsteel die zilver werd gespoten en waar wat steentjes op werden geplakt.

Zo ging Middelbeers in februari 1969 zijn eerste carnaval tegemoet met alles erop en eraan: een echte Prins carnaval met een volledige raad van elf, bijgestaan door de hofkapel van Henk Colsters. Het werden hele mooie en gezellige carnavalsdagen in café de Zwaan, de residentie van de Tuutefluiters.